ԴԱ­ՎԻԹ ՍԱՄ­ՎԵ­ԼՅԱ­ՆԻ հետ զրու­ցել ենք նրա՝ վեր­ջերս հրա­տա­րակ­ված «հա­կա­ՔԱ­ՂԱ­Քա­կան» ժո­ղո­վա­ծուի ա­ռի­թով: «Այս քա­ղա­քում սր­բե­րը, ստերն ու սր­տե­րը խառն­վել են ի­րար, այս­տեղ ապ­րե­լու հա­մար պի­տի կամ խենթ լի­նես, կամ սրի­կա»,- գրում է ար­ձա­կա­գի­րը:

Հա­յաս­տա­նի պե­տա­կան տն­տե­սա­գի­տա­կան հա­մալ­սա­րա­նում տե­ղի ու­նե­ցավ հան­դի­պում Վարդ­գես Պետ­րո­սյա­նի «Վեր­ջին ու­սու­ցի­չը» վի­պա­կի հի­ման վրա նկա­րա­հան­ված հե­ռուս­տա­սե­րիա­լի ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան խմ­բի (սցե­նա­րիստ` Ա­նա­հիտ Ա­ղա­սա­րյան, դե­րա­սան­ներ` Խո­րեն Լևո­նյան, Ար­մեն Հով­հան­նի­սյան և այլք) և ՀՊՏՀ-ի ու­սա­նող­նե­րի միջև:

Խո­սակ­ցու­թյուն­ներ էին շր­ջա­նառ­վում, որ էկ­րա­նա­վոր­վե­լու են հայ գրող­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թյուն­նե­րը: Այդ նպա­տա­կով անց­կաց­վում է մր­ցույթ, ներ­կա­յաց­րած հայ­տե­րից նախ­նա­կան ընտ­րա­կան փուլն անց­նե­լու են տա­սը:

Ինձ ձեր­բա­կա­լում են Ֆի­ջի կղ­զու1 նու­դիստ­նե­րի լո­ղա­փում և ա­ռանց թույլ տա­լու, որ թե­կուզ թզի տերևով ծած­կեմ իմ ա­դա­մա­կան մեր­կու­թյու­նը, տա­նում են ոս­տի­կա­նա­տուն: Հա­վա­նա­բար չգի­տեն, որ ես մի ամ­բողջ երկ­րի ազ­գըն­տիր նա­խա­գահն եմ և սո­վո­րա­բար իմ ար­ձա­կուրդն եմ անց­կաց­նում այս կղ­զում:

Հա­յաս­տա­նյան գրա­դաշ­տի նո­րու­թյուն­նե­րի, ձեռք­բե­րում­նե­րի ու առ­կա խն­դիր­նե­րի մա­սին զրու­ցել ենք «Զան­գակ» հրա­տա­րակ­չու­թյան թարգ­մա­նա­կան ծրագ­րե­րի ղե­կա­վար և մի­ջազ­գա­յին կա­պե­րի պա­տաս­խա­նա­տու, բա­նաս­տեղծ, թարգ­մա­նիչ, գրա­կա­նա­գետ ԱՐԹՈՒՐ ՄԵՍ­ՐՈ­ՊՅԱ­ՆԻ հետ:

2020 թվա­կա­նի հոկ­տեմ­բե­րին՝ Լիո­նի «Լյու­միեր եղ­բայր­ներ» մի­ջազ­գա­յին կի­նո­փա­ռա­տո­նի օ­րե­րին, ներ­կա­յաց­վե­լու է «Կի­նո­յի տա­ճար» ամ­բող­ջա­կան ծրա­գի­րը։ Այս մա­սին հայտ­նում են Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րո­նից, հա­վե­լե­լով, որ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյու­նը ձեռք է բեր­վել Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րո­նի տնօ­րեն Շու­շա­նիկ Միր­զա­խա­նյա­նի Լիոն կա­տա­րած ա­շա­տան­քա­յին այ­ցի շր­ջա­նակ­նե­րում։

Նկար­չի տա­նը, Ա­բո­վյան-16 հան­րա­հայտ շեն­քում վա­ղա­մե­ռիկ եր­կու նկար­չի հետ­մա­հու ցու­ցա­հան­դես­ներն էին բաց­վել. 1-ին հար­կի ցու­ցաս­րա­հում` Մի­նաս Ա­վե­տի­սյա­նի (1928-1975), երկ­րորդ հար­կի դահ­լի­ճում` Հրա­չյա Հա­կո­բյա­նի (1935-1982)։ Եր­կուսն էլ վախ­ճան­վե­ցին 47 տա­րե­կա­նում, ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան նոր մտահ­ղա­ցում­նե­րի կեն­սա­գործ­ման շե­մին, Մի­նա­սը` դա­վա­դիր վրաեր­թից, Հրա­չը` սր­տի կաթ­վա­ծից։

«Ի­րա­տե­սը» շա­րու­նա­կում է զրույ­ցը գրող ՎԱ­ՀԱԳՆ ԳՐԻ­ԳՈ­ՐՅԱ­ՆԻ հետ:

Հա­յաս­տա­նի պե­տա­կան սիմ­ֆո­նիկ նվա­գախմ­բի գե­ղար­վես­տա­կան ղե­կա­վար և գլ­խա­վոր դի­րի­ժոր ՍԵՐ­ԳԵՅ ՍՄ­ԲԱ­ՏՅԱ­ՆԻ հետ զրու­ցել ենք դեկ­տեմ­բե­րի 3-ին Կա­րեն Դե­միր­ճյա­նի ան­վան մար­զա­հա­մեր­գա­յին հա­մա­լի­րում կա­յա­նա­լիք «Դա­սա­կան Ջեք­սոն» խո­րագ­րով հա­մեր­գա­յին ծրագ­րի մա­սին:

Վա­նա­ձո­րի Հով­հան­նես Աբել­յա­նի ան­վան պե­տա­կան դրա­մա­տի­կա­կան թատ­րո­նի խա­ղա­ցան­կը հա­մալր­վում է նոր ներ­կա­յաց­մամբ: Դեկ­տեմ­բե­րի 5-ին և 6-ին Արամ Մխի­թար­յա­նի բե­մադ­րու­թյամբ կներ­կա­յաց­վի Ար­շակ Սե­միրջ­յա­նի «Թան­կար­ժեք դի­ակ» մեկ գոր­ծո­ղու­թյամբ կա­տա­կեր­գու­թյու­նը: «Թան­կար­ժեք դի­ա­կը» 2017-ին թարգ­ման­վել է ռու­սե­րեն ու հրա­տա­րակ­վել Մոսկ­վա­յի «Երի­տա­սար­դա­կան թա­տե­րա­կան ֆո­րում-3» լա­վա­գույն պի­ես­նե­րի ալ­մա­նա­խում: ԱՐ­ՇԱԿ ՍԵ­ՄԻՐՋ­ՅԱ­ՆԸ նշեց, որ իր հա­ջո­ղու­թյու­նը կի­սում էր Վա­նա­ձո­րի թատ­րո­նի դե­րա­սան, դրա­մա­տուրգ Էլ­ֆիկ Զոհ­րաբ­յա­նը, կա­րե­լի է ասել՝ յու­րա­քանչ­յուրն իր պի­ե­սով ներ­կա­յաց­րել է Հա­յաս­տա­նը: